Dia...

Hadir...
Bukan di alam mimpi penuh janji
atau imajinasi tanpa bukti,
tetapi...

Hadir...
Di alam nyata yang bermakna
namun penuh tanda tanya...

Hadir...
Tak sekedar wujud yang tampak...
tak sekedar sentuhan dirasakan

Hadir...
Bukan tuk menerangi...
bukan tuk mengelami...
bukan tuk mengobati...
dan bukan tuk menyakiti...

Hadir...
bukan tuk pergi...
tapi ukan tuk kembali..

Medan, 2002